Η τενοντοελυτρίτιδα de Quervain είναι μια μια φλεγμονή του ελύτρου που περιβάλλει δύο από τους τένοντες που κινούν τον αντίχειρα. Οι τένοντες αυτοί είναι ο βραχύς εκτείνων του αντίχειρα και ο μακρός απαγωγός του αντίχειρα, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την κερκιδική απαγωγή του αντίχειρα, δηλαδή την απομάκρυνσή του από το χέρι, στο ίδιο επίπεδο. Οι τένοντες αυτοί περικλείονται σε τενόντια έλυτρα, οπότε με την κίνησή τους ασκείται τριβή προκαλώντας πάχυνση των ελύτρων στα πλαίσια μιας χρόνιας εκφυλιστικής διαδικασίας. 
Οι αθλητές, οι χειρώνακτες και τα άτομα που ασχολούνται συστηματικά με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές εμφανίζουν συχνά προβλήματα με τους τένοντες στα χέρια τους.
Γενικά τα άτομα τα οποία χρησιμοποιούν τα χέρια τους σε επαναλαμβανόμενες και δυναμικές δραστηριότητες ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου να εμφανίσουν την στενωτική τενοντοελυτρίτιδα του De Quervain’s.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ
Έχει υποστηριχθεί ότι το σύνδρομο de Quervain μπορεί να οφείλεται σε επαναλαμβανόμενες κινήσεις του αντίχειρα, άρα να αποτελεί ένα από τα σύνδρομα υπέρχρησης, πάντως αυτό δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Τα συμπτώματα είναι πόνος κατά την απαγωγή ή και την έκταση του αντίχειρα και μπορεί να ψηλαφηθεί κριγμός κατά μήκος της κερκιδικής επιφάνειας του αντιβραχίου. Το Finkelstein’s τεστ είναι θετικό. Στο τεστ αυτό, ο ασθενής κάνει μια γροθιά με τον αντίχειρα τοποθετημένο στην παλάμη και κάμπτει το καρπό. Η δοκιμασία αυτή θα προκαλέσει πόνο στους πάσχοντες από τενοντοελυτρίτιδα.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ο κύριος στόχος της θεραπείας της στενωτικής τενοντοελυτρίτιδας του De Quervain είναι η ανακούφιση του πόνου που προκαλείται από τον ερεθισμό και το τοπικό οίδημα.
Στα πρώτα στάδια του συνδρόμου εφαρμόζεται συντηρητική θεραπεία με εφαρμογή νάρθηκα ακινητοποίησης του καρπού και του αντίχειρα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η μακροχρόνια όμως χρήση τους δεν συστήνεται. Τα φυσικά θεραπευτικά μέσα για τον έλεγχο του πόνου και του οιδήματος όπως οι υπέρηχοι, τα laser ή Ιοντοφόρεση κ.τ.λ. είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά.
Η φυσικοθεραπεία βοηθά στην αντιμετώπιση της φλεγμονής και του πόνου ( κρυοθεραπεία, TENS, υπέρηχοι, laser ιοντοφόρεση κ.τ.λ. είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά).
Οι διατάσεις των μυών και των τενόντων στα όρια του πόνου ξεκινάνε από τις πρώτες μέρες. Μόλις ελαττωθεί ο πόνος αρχίζουν οι ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών. Η ενδυνάμωση ξεκινά με ισομετρικές ασκήσεις προοδεύει στο πλήρες εύρος τροχιάς ενάντια στη βαρύτητα και στη συνέχεια με ελαφρά αντίσταση στο εύρος τροχιάς χωρίς πόνο. Η πρόοδος στη φόρτιση και στην πλειομετρική εξάσκηση γίνεται εφόσον δεν υπάρχει επιδείνωση των συμπτωμάτων.
Τελευταίο στάδιο της φυσικοθεραπευτικής αποκατάστασης είναι οι ασκήσεις νευρομυικής συνέργειας, οι οποίες έχουν σαν σκοπό την πλήρη ενδυνάμωση των μυών και των τενόντων του καρπού και του αντίχειρα και την επανένταξη του ασθενή στις φυσιολογικές καθημερινές του δραστηριότητες.
